تسمحوا من فضلكم
انى احكى لكم حكاية
ماالبداية للنهاية \\\\\\ هى حكاية شعب ثار
شعب قال للظلم لا\\\\ شعب قال كفاية مرار
واللى عرفينا الحكاية مالبداية
حد فيكم يوم سمع شكوة حزين
قلبه تعب مالانين \\\\ قصدى ياعنى
ماللى هما مرتحين \\\\ اللى مش شيلينا
فوق دمغهم زيى طين
حد فيهم يوم فتح بابه لحد
وساعاتة الوزير اسمه اية
اجعل كلمنا خفيف علية
لم يوم حد جاله اقاله قول
بس برده مهم تعمل او تقول
فى النهاية انا مش مسئول \\\ولو الكلام معجبنيش
ا اخرتها اية \\\\ حبس احتياطى
والا تتلفق قضية \\\والا يبقى عقله تاهى
دى الحكومة فى بلدنا \\\\ دى وزارة اسمه اية
اجعل كلامنا خفيف علية\\\\
ام الرجل عقله تاهى \\\قال راح اخلص من حياتى
وربى بقى يبقى يسمحنى \\\ قتل النفس صحيح حرام
بس هو مش حرام عم اسمه اية
واللى عمله فى العباد\\\هو رب للعباد
واللى شغلهم عبياده \\\حقة كان من حقهم
يقفوا بقى كلهم\\\ يعملوا ثورة جنان يصرخوا يقولوا حرام
هو دى اخر الكلام \\\ دى الحكاية بالتمام
بس مش عوزةاقول \\\ خايفة يجوا يلبثوانى الكلبش ويحطوانى
وراء الشمس ويودونى \\\بعد كدة يلموا العيال
ويقولوا ثورة عيال \\\هى دى تبقى عيال
اللى فهمت بالتمام \\\هى دى كل الحكاية
والنبى اعملوا مقام لشوية العيال
دول استاذة مش عيال دول يعملولهم مقام
هى دى كل الحكاية
بقلم مى احمد عبدة
كتبت فى يوم 30 يناير 2011
الإثنين 28 فبراير - 17:22
